Het biologisch verval van hout is een groot probleem voor de houtindustrie vanwege de economische verliezen die worden veroorzaakt door hout dat in gebruik is of opgeslagen is. Schimmels, insecten, termieten, zeeboorders en bacteriën zijn de belangrijkste biologische afbraakproducten van hout. Cellulose is de belangrijkste structurele component van hout en ook het belangrijkste voedsel voor insecten en rottende schimmels. 

 

Polyfenolen zijn de secundaire metabolieten van planten en zijn over het algemeen betrokken bij de verdediging tegen ultraviolette straling of agressie door ziekteverwekkers. 

Polyfenolen zijn van nature voorkomende verbindingen die grotendeels voorkomen in fruit, groenten, granen en dranken. In voedingsmiddelen kunnen polyfenolen bijdragen aan bitterheid, adstringentie, kleur, smaak, geur en oxidatieve stabiliteit.

Bovendien suggereren epidemiologische studies en bijbehorende meta-analyses sterk dat langdurige consumptie van diëten die rijk zijn aan plantaardige polyfenolen bescherming biedt tegen de ontwikkeling van kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, osteoporose en neurodegeneratieve ziekten.

 

Flavonoïden, een soort polyfenol, hebben een belangrijk effect op de duurzaamheid van hout.

De algemene structuur van flavonoïden bestaat uit een C15 (C6-C3-C6) skelet dat verbonden is met een chromen ring.

Hier zijn een paar voorbeelden:

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Flavonoïden beschermen het kernhout tegen schimmelkolonisatie door een dubbele functie: schimmeldodende werking en het zijn uitstekende vrije-radicalenvangers (antioxidanten). De radicale aasetende activiteit is vooral belangrijk omdat schimmels radicalen gebruiken om de celwanden te verstoren. Schimmelwerende activiteit daarentegen omvat de afstoting van termieten en insecten,...

​

​

Voor meer informatie (EN) : https://pdfs.semanticscholar.org/f654/d5678a49ebff62c73323f247b903e5ce2c26.pdf