Gebruiksklassen van acaciahout.
Bij de keuze van de houtsoort moeten verschillende criteria in acht genomen worden, afhankelijk van het gewenste gebruik. Het eerste criterium is de gebruiksklasse. De gebruiksklasse of risicoklasse is vastgeled in de Europese norm EN 335-2013. Deze Europese norm definieert vijf risocoklassen die oevereenkomen met de verschillende situaties waaraan hout kan worden blootgesteld. Deze klassen zijn samengevat in de onderstaande tabel:
Volgens de Europese norm is acaciahout als enige Europese soort geschikt voor gebruik in risicoklasse 4: "buitenshuis gebruik in contact met de grond en zoet water, permanent blootgesteld aan vocht". Enkele tropische soorten zoals iroko en Ipe zijn ook geschikt voor gebruik in risicoklasse 4. Echter leggen deze tropische houtsoorten duizenden kilometers af voor ze in Europa aankomen, wat een zware impact heeft op hun ecologische voetafdruk. Bovendien wordt het duurzaam beheer van sommige van deze tropische bossen niet altijd gerespecteerd. Op Europees niveau proberen twee soorten hout te concurreren met acaciahout, namelijk eik en kastanje. Deze twee soorten zijn echter ingedeeld in klasse 3, ze kunnen buiten worden gebruikt, maar zonder contact met de bodem en permanente vochtigheid.
Wat betreft de natuurlijke levensduur van het hout, is acaciahout volgens de Europese norm EN 350-2 geclassificeerd als zeer duurzaam in de 1e klasse met een levensduur van ruim 25 jaar zoals Moabi, Teak of Ipe (zie onderstaande tabel).
Eik en kastanje zijn geclassificeerd in de 2e klasse met een duurzaamheid van 15 tot 20 jaar.
Duurzaamheidsklassen van hout (© DIN EN 350-2)
